İletişimde el ve kol hareketleri, hareket ve nefes arasındaki bağlantıyı etkinleştiriyor

İnsanların konuşma sırasında neden sıklıkla ellerini ritmik olarak hareket ettirdiğine dair yeni bir bakış açısı geliştirildi.

Neuroscience and Biobehavioral Reviews’da yayınlanan çalışmanın Radboud Üniversitesi ve ZAS Berlin’den araştırmacıları, seslerle hareket etme söz konusu olduğunda hayvan ve insan davranışları arasında çarpıcı bağlantılar olduğunu öne sürüyor. Örneğin, uçan yarasalar, insanların seslerinin akustik özelliklerini nasıl senkronize ettikleri ve üst uzuvlarını nasıl hareket ettirdikleri ile doğrudan ilişkili olabilen, yankı bulma seslerini ve kanat vuruşlarını senkronize ederler.

“Uçan bir yarasanın kanat vuruşlarını harekete geçiren kas gerilimi aynı zamanda akciğerlerde küçük sıkıştırmalara yol açar. Donders Beyin, Biliş ve Davranış Merkezi’nden araştırmacı Wim Pouw, kanat vuruşu döngüsünün bu belirli anlarında yarasanın ses çıkarması daha ekonomik hale geliyor ve bu da senkronizasyona yol açıyor” diyor.

Leibniz-Center General Linguistics (ZAS)’den Susanne Fuchs, bunun, insanların ritmik el hareketleri ürettiğinde olanlarla karşılaştırılabilir olduğunu öne sürüyor, çünkü başka bir araştırma dizisi, bu el hareketlerinin hafifçe değişen göğüs kafesi hareketlerini etkileyerek akciğerlerin hacmini ve dolayısıyla sesin özelliklerini değiştirdiğini gösterdi.

Dr. Fuchs, “Konuyla ilişkili çok farklı araştırmaları okumaya başladığımızda, hayvanların seslerini hareketlerle birlikte zamanlamalarının ne kadar yaygın olduğuna şaşırdık. Hareketi ve seslendirmeyi birleştirmenin ses repertuarlarının gelişimi için çok önemli olabileceğini keşfettik”.

Örneğin, uçamayan civcivler çok tipik bir seslendirmeye sahiptir. Ancak civcivler yuvada uçma alıştırması yapmak için kanatlarını kullanmaya başladıklarında seslendirme nitelikleri büyük ölçüde değişir. Kanatlarını uçmak için kullanmaya başladıklarında ise seslendirme yetişkin seslendirmelerine benzer hale gelir. Pouw, “Dokuz aylık insan bebeklerinde tam olarak bulunan şey budur” diyor.

“Bebekler elleriyle keşfedici bir tarzda ritmik olarak ‘mırıldanmaya’ (babble) başladıklarında, aynı zamanda ‘mama’ veya ‘baba’ gibi tekrarlanan heceler şeklinde konuşmada ‘mırıldanmaya’ da başlarlar.” Ritmik hareketler ve ses bağlantısı çok erken bir dönemde kurulur, bu durum hareket ve seslerin temelden ilişkili olduğunu açıklıyor.

Solunum ile etkileşimler yoluyla jestlerin sesle nasıl ilişkili olduğuna dair bu yeni bakış açısı, insanların neden ses çıkarırken ve konuşurken ellerini hareket ettirmeye başladıklarına dair bir cevap sunuyor. Sistemler evrim boyunca fiziksel olarak etkileşime girdi ve bu etkileşim aynı anda hareket etmeyi ve seslendirmeyi öğrenmeye başlayan bebekler tarafından da bize gösterilir.

Son olarak Dr. Pouw, “Birçok iletişim araştırmacısı, manuel hareketlerin bir şeyleri göstermek için olduğuna inanıyor. Ama aslında bunun tüm hikâye olmadığını düşünüyoruz. Bir bakıma jestler de insanlar için konuşmanın ne anlama geldiğinin bir parçası, bu pasif bir mesele değil, anlam üretmek için bir hareket orkestrası” ifadelerinde bulundu.

KAYNAK:
– When Humans Gesture, They Activate an Ancient Connection Between Movement and Breathing. Neuroscience News.
– Pouw, Wim, and Susanne Fuchs. “Origins of vocal-entangled gesture.” Neuroscience & Biobehavioral Reviews (2022): 104836.