Depresyon ve Yalnızlığın Duygusal Yüz İfadelerini Tanımlama Üzerindeki Etkisi

Brain ve Behavior’da yayınlanan bir araştırma (2021), yalnızlık ve depresyonun duygusal yüz ifadelerini tanımlama üzerindeki etkilerini birbirinden ayırdı.

Çalışmaya göre yalnızlık, üzgün yüzleri doğru olarak tanımlamayla, depresyon ise mutlu yüzleri yanlış tanımlamayla bağlantılıydı. Ek olarak, yalnız, depresif ya da hem yalnız hem de depresif olmak, nötr yüzleri üzgün olarak yanlış etiketlemekle de ilişkilendirildi.

Önceki çalışmalar, yalnızlık ve depresyonun sosyal bilgi işlemedeki eksikliklerle ilişkili olduğunu ortaya çıkarmıştı. Ancak bu iki durum sıklıkla birlikte ortaya çıktığı için, bilgi işleme eksikliklerinden hangilerinin yalnızlık ve depresyonun birleşiminden kaynaklandığını ve hangilerinin tek başına yalnızlıktan ya da tek başına depresyondan kaynaklandığını ayırt etme problemi söz konusuydu. Araştırmacılar, katılımcılardan örnekler alarak, bu etkileri birbirinden ayırmayı başardı.

Araştırmada dört grup katılımcı üzerinde çalışıldı. Bir tarama anketi kullanarak, 21 katılımcı yüksek yalnızlık ve yüksek depresyon puanları, 11 katılımcı yüksek yalnızlık ve düşük depresyon puanları ve 10 katılımcı düşük yalnızlık ve yüksek depresyon puanları ile belirlendi. 35 katılımcıdan oluşan kontrol grubu ise hem yalnızlık hem de depresyonda düşük puanlara sahipti.

Tüm denekler daha sonra bir bilgisayar ekranında farklı yoğunluklarda farklı duyguları ifade eden toplam 144 yüzün gösterildiği bir duygusal yüz ifadelerini işleme görevi gerçekleştirdiler. Daha sonra katılımcılardan, mutlu, üzgün, öfke, korku, iğrenme veya şaşkınlık olmak üzere altı seçenekten oluşan bir listeden yüzde tasvir edilen duyguyu seçmeleri istendi.

Araştırmacılar, yalnız insanların belirli duygusal ipuçlarına özellikle duyarlı olduğunu gösteren önceki bulgularla tutarlı olarak, yalnızlığın üzgün yüzleri doğru olarak tanımlamada daha fazla ilişkili olduğunu buldular. Bununla birlikte, yalnızlık, bu bakış açısıyla tutarsız olan, korkulu yüzleri tanımlamada daha az başarılıydı.

Çalışma grubunda yalnızlık duygusu yaşayanların, nötr yüzleri mutlu olarak etiketleme olasılığı depresyondakilere göre daha düşüktü. Depresyondaki grup ise mutlu yüzleri tanımlamada daha az başarılıydı, bu da depresif insanlar arasında mutlu yüzleri tanımadaki doğruluklarını sınırlayan olumsuz bir önyargıya işaret ediyordu.

Araştırmacılar, çalışma tasarımlarının yalnızca yalnız olan ve depresyonda olmayan katılımcıları ve yalnızca depresyonda olan ancak yalnız olmayan katılımcıları ayrı olarak çalışmaya dahil etmenin kısıtlama yarattığını belirtti. Bu grupları ayrı ayrı çalışmanın örneklem büyüklüğünü azaltıp bulguların güvenilirliğini etkilemiş olabileceği ifade edildi.

Sonuç olarak çalışma yeni bir bulguyu ortaya çıkardı – komorbid yalnızlık ve depresyon, nötr yüzlerin üzgün olarak yanlış tanımlanmasıyla ilişkilendirildi. Araştırmacılar genel olarak bu bulguların bireylerdeki duygu işleme eksikliklerini ele alırken hem yalnızlığı hem de depresyonu tedavi etmenin önemine işaret ettiğini söylemektedirler.

KAYNAK:
– Cheeta S, Beevers J, Chambers S, Szameitat A, Chandler C. Seeing sadness: Comorbid effects of loneliness and depression on emotional face processing. Brain and Behavior. 2021;11(7). DOI:10.1002/brb3.2189.