Haberler

COVID-19 nedeniyle uygulanan karantinanın aile içi şiddet mağdurları için tehlikeli olma riski vardır. Daha önce yakın partner şiddetine maruz kalmış olan kişiler, ruhsal sağlık ve fiziksel sağlık durumundan risk altındadırlar.

Bundan on yıl öncesine kadar telefon vb. cihazların ve destekledikleri sosyal medya uygulamalarının günlük yaşamımızda oynayacağı rolleri ve COVID-19 salgını gibi felaketlerle mücadele eden insanların ruh sağlığını desteklemek amacıyla kullanılacağı tahmin edilemezdi.

Arizona Üniversitesi psikoloji profesörü Matthias Mehl, sosyal etkileşimin -bizzat olmasa da- böyle bir zamanda, içe dönükler ve dışa dönükler için çok önemli olduğu için, sosyal mesafeden ziyade fiziksel mesafe demenin daha doğru olduğunu düşünüyor.

Ortaya çıkan ön sonuçlar COVID-19’dan fiziksel ve zihinsel sağlık noktasında sıkıntı çeken ve yaşam doyumu düşük olan yetişkinlerin mevcut durumdan daha fazla etkilendiğini ortaya koymaktadır.

Günlük hayatımızda sıkça karşılaştığımız yapay zekâ, makine öğrenimi gibi kavramların merkezinde olan akıllı cihazlar uzun süredir insan sağlığı için de kullanılıyor. Yapılan araştırmalar, özellikle akıllı saatlerin son dönemde karşılaştığımız ve bütün dünyayı saran Koronavirüs salgını için de kullanılabileceğini ortaya çıkardı.

Geçtiğimiz günlerde İngiltere’de uygulanmaya başlayan kısmı sokağa çıkma yasağının ardından vaka sayısının %70 oranında azaldığı bildirilmiştir. Alınan önlemler ile beraber kişiler evlerine kapanarak akraba, arkadaş, komşu ilişkilerini kısıtlamış ve yeni vaka sayısındaki artışı önemli ölçüde engellemişlerdir. Ancak COVID-19 salgınının ruh sağlığı üzerinde etkisini inceleyen bir çalışmada, kısmi sokağa çıkma yasağı öncesi katılımcıların % 16’sı depresyon, % 17’si anksiyete belirtileri bildirmişken, yasağın hemen ardından katılımcıların % 38’i depresyon belirtileri ve % 36’sı anksiyete belirtilerinde artış bildirmiştir. Depresyon ve anksiyete oranları yasağın açıklanmasının ardından bir hafta boyunca yüksek kalmasına rağmen ilk günkü kadar şiddetli değildi.

• Bakım veren kişilere olası davranış problemleri hakkında eğitmek önemlidir. Bu problemler tedavi edilmezlerse sıklıkla artış göstermekte, bu nedenle önleyici tedavi (çevresel ve davranışsal modifikasyon teknikleri gibi) ve erken tanı önemlidir.
• Davranışlar için tetikleyicileri belirleyin ve ortadan kaldırın. Örneğin: Ağrı, korku, halüsinasyonlar, sanrılar veya belirli çevresel tetikleyiciler…
• Ağrı, ihtiyaçlarını ifade edemeyen hastalarda yaygın bir tetikleyicidir. Ayrıca birçok ağrı kaynağının hiçbir belirtisi yoktur. Basit analjezi (ağrı kesici) ile ampirik tedavi (örn. Asetaminofen) sıklıkla etkili bir birinci basamak tedavidir.
• Sosyal etkileşimi artıran, tetikleyicileri kaldıran ve konfor sunan farmakolojik olmayan müdahaleler etkilidir. Örneğin, İngiltere hasta bakım tesislerinde demans hastalarının 6 saatlik periyotlarla iki dakikadan daha az sosyal etkileşim zamanı vardır ve bu etkileşimi artıran kısa süreler bile ajitasyonu önemli ölçüde azaltır.
• Bakım verenlerin kişiselleştirilmiş danışmanlık ve eğitiminin, ajitasyonun azaltılmasında, farmakolojik tedavilerle karşılaştırılabilecek şekilde 0.34’lük bir etki büyüklüğü vardır.
• Hasta bakım tesislerinde davranışsal rahatsızlıkların çoğu kendi kendini sınırlar; dikkatli beklemek ve gözlemek genellikle uygundur.

KAYNAK:
Boot, B. P., McDade, E. M., McGinnis, S. M., & Boeve, B. F. (2013). Treatment of dementia with lewy bodies. Current treatment options in neurology, 15(6), 738–764. https://doi.org/10.1007/s11940-013-0261-6

Klinik Psikiyatri Dergisi’nde yayınlanan bir çalışmada araştırmacılar, ilk olarak ilaç tedavisinin yanında maruz bırakma terapisini test ettiler.

Kendinizi işte bir iş stresiyle (veya biriyle) mücadele ederken bulduysanız, yalnız değilsiniz. Çoğu insan bir noktada iş stresiyle karşılaşır ve bu stres ile baş etmek için en iyi stratejilerden biri kendinize zaman ayırmaktır.

Elimizden gelenin en iyisini yapmak için hepimizin verimli bir uykuya ihtiyacı vardır.